Po tym poznasz, że możesz mieć tasiemca. Objawy skórne zaskakują

Tasiemiec to jeden z najczęściej występujących pasożytów na świecie. WHO szacuje, że zakażonych może być ponad 80 milionów ludzi. Choć choroba kojarzy się głównie z bólem brzucha i chudnięciem, pasożyt ten może dawać również inne objawy – w tym zmiany skórne. Co warto wiedzieć o tasiemczycy i jak ją rozpoznać?

Tasiemiec – zagrożenie ukryte w mięsie

Do zakażenia tasiemcem dochodzi najczęściej po zjedzeniu surowego lub niedogotowanego mięsa. Często występujące gatunki to tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony – ten pierwszy może prowadzić do wągrzycy, groźnej choroby atakującej m.in. mózg i układ nerwowy.

Inne źródła zakażenia to:

• brak higieny i kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami,
• kontakt z gryzoniami i zwierzętami domowymi,
• spożycie żywności skażonej odchodami pasożyta.

Typowe objawy zakażenia tasiemcem

Tasiemczyca przez długi czas może nie dawać żadnych objawów. W wielu przypadkach symptomy pojawiają się dopiero po latach, co utrudnia diagnozę.

• utrata masy ciała,
• nudności, wymioty i bóle brzucha,
• osłabienie i brak apetytu,
• zaparcia i odwodnienie,
• niedokrwistość (szczególnie przy zakażeniu bruzdogłowcem szerokim),
• obecność fragmentów pasożyta w kale lub bieliźnie.

Tasiemiec a skóra – nietypowe objawy

Jednym z mniej oczywistych objawów zakażenia są zmiany skórne. Pasożyt wydziela toksyny, które mogą prowadzić do reakcji alergicznych.

Najczęstsze zmiany skórne przy tasiemcu to:

• wysypka i pokrzywka,
• grudki i wypryski,
• rumień,
• uporczywy świąd.

Zmiany mają charakter przewlekły, są oporne na leczenie dermatologiczne i mogą być mylnie diagnozowane jako alergia.

Jak diagnozuje się tasiemca?

Podstawą diagnostyki jest badanie próbki kału pod mikroskopem w poszukiwaniu jaj lub segmentów pasożyta. W razie potrzeby lekarz zleca dodatkowe badania, by ustalić gatunek.

Leczenie tasiemczycy – na czym polega?

Leczenie polega na podaniu leków przeciwpasożytniczych, takich jak:

• prazikwantel,
• albendazol,
• niklozamid.

Konieczne są regularne kontrole i badania kału, by upewnić się, że pasożyt został usunięty całkowicie.

Choć tasiemczyca może przebiegać bezobjawowo, nie wolno jej lekceważyć. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe, by uniknąć powikłań – w tym uszkodzeń narządów czy trwałej utraty wzroku.